Eğer dünya 2050 yılına kadar net sıfıra ulaşacaksa, bu bir şekilde bertaraf edilmesi gereken sera gazı anlamına gelmektedir. Karbon yakalama ve depolama (CCS), en çok çalışılan ve en uygulanabilir yöntemdir. Esasen karbondioksit, CO2, enerji santrallerinden veya çelik-çimento fabrikalarından, hatta havanın kendisinden yakalanır ve derin yeraltı petrol sahalarına enjekte edilir. Dünyada bununla başa çıkmak için sayısız eski petrol sahası var, ancak süreç pahalı. Federal vergi kredilerinin, CCS’nin büyük genişlemesini motive etmesi olası değildir. 2050 yılına kadar net sıfır hedefine ulaşmak için büyük ihtimalle karbon vergisi gerekecek. Karbon nanotüpler, boyutları nanometre cinsinden olan içi boş karbon tüpleridir. Serttirler ve araçlar için zırh olarak kullanılırlar. Elektrik akımı taşıyabilirler ve iletim kablolarında kullanılırlar. SkyNano adlı bir şirket, CO2’yi karbon nanotüplere dönüştürmek için geleneksel nanotüp üretiminde termokimyasal bir işlem yerine elektrokimyasal bir işlem kullanıyor. Şirket, atmosferden CO2’yi çıkarmak için nokta kaynaklı yakalama teknolojisini kullanıyor ve ardından CO2’yi CCS tarafından yeraltına atmak zorunda kalmadan birçok şekilde kullanılabilen karbon nanotüpler yaratıyor. Forbes
